Ένα μεγαλόπνοο σχέδιο...

Σήμερα έχω ρέντα τελικά, είπα απλώς να αναρτήσω κάτι για επιστροφή και τελικά θα γράψω πολλά από ότι φαίνεται.
Στα σκαριά υπάρχει ένα μεγαλεπίβολο σχέδιο όπως γράφω, για τον γύρο της πελλοπονήσου με τα ποδήλατα με ένα φίλο μου, τον Γιώργο. Προς το παρόν το σχέδιο βρίσκεται στα σπάργανα ακόμα και απλά ετοιμαζόμαστε ψυχολογικά αλλά και σωματικά (βόλτες 3 φορές την εβδομάδα για μια διαδρομή 13 χλμ. ) για να έχουμε καλή φυσική κατάσταση. Προσπαθούμε να καταλήξουμε αν θα κάνουμε την διαδρομή με ποδήλατα δρόμου (κούρσες) που διαθέτουμε και οι δύο ή αν θα προτιμήσουμε ποδήλατα βουνού (τα επονομαζόμενα και mtb). Αυτό μάλλον θα καθορίσει και τον εξοπλισμό που θα κουβαλήσουμε και μαζί μας. Η διεξαγωγή του γύρου προγραμματίζεται για τον Σεπτέμβριο, οπότε μέχρι τότε θα έχω καιρό να συμπληρώσω με νεότερες πληροφορίες για το σχέδιο μας αυτό. Μάλλον η αφετηρία θα είναι η πόλη μου, ο Πύργος και πιθανά ο τερματισμός θα είναι επίσης ο Πύργος. Περισσότερα στη συνέχεια...
Για το εγχείρημα αυτό υπάρχει και σχετική ανάρτηση σε ποδηλατικό φόρουμ, σε αυτό τον υπερσύνδεσμο : http://www.cyclist-friends.gr/showthread.php?t=10191

Καταναλωτισμός.

Οι τάσεις του καταναλωτισμού καλά κρατούν μεσούσης και της οικονομικής κρίσεως. Μπορεί να έχω περάσει ήδη τα πρώτα -άντα, αλλά τώρα αποφάσισα να γίνω "μηχανόβιος". Έχω ήδη ξεκινήσει την διαδικασία να αποκτήσω δίπλωμα οδήγησης δικύκλου μεγάλου κυβισμού, όχι ότι έχω για μικρού κυβισμού, αλλά μια και θα το πάρω, να το πάρω μια και έξω.
Επόμενο βήμα θα είναι η αγορά μοτοσυκλέτας, πιθανά εντός του καλοκαιριού, να εκμεταλλευτώ και τον καλό καιρό. Δεν έχω αποφασίσει βέβαια τον τύπο της μηχανής ακόμα, αν θα είναι ον-οφ, στρητ, ή κάποιος άλλος τύπος, αλλά θα ήθελα να είναι κάτι ευκολοδήγητο για πρώτη μηχανή και να μην τρομάζει τον αρχάριο αναβάτη. Και βέβαια την μηχανή πρέπει να συνοδεύει και ο απαραίτητος εξοπλισμός ασφαλείας τόσο για οδηγό όσο και για συνεπιβάτη, δλδ κράνη, μπουφάν, παντελόνια, γάντια, μπότες.
Βέβαια το σημαντικότερο είναι να πείσω την σύντροφο γιατί τουλάχιστον τώρα μου δηλώνει πως δεν πρόκειται να ανέβει στην μηχανή, ούτε για δοκιμή. Αλλά οι άνθρωποι θέλω να πιστεύω πως αλλάζουν, τουλάχιστον γνώμη... Είδωμεν!

Επανέρχομαι...

Το μπλόγκ δεν το παράτησα και ας έχω τόσο καιρό να γράψω... απλά δεν ξέρω τι να πρωτογράψω από όλα αυτά που σκέφτομαι...
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι η ζωή είναι απρόβλεπτη, πραγματικά απρόβλεπτη... και μπορεί να σε εκπλήσει τόσο ευχάριστα, όσο και δυσάρεστα. Εμένα πάντως με εξέπληξε ευχάριστα πριν λίγο καιρό με πράγματα που δεν είχα καν φανταστεί. Μακάρι να συνεχίσει έτσι...