Βλέπε, άκου, μίλα...: Μαΐου 2013

Πραγματοποιήθηκε χθες (Κυριακή 26-05-2013) ο 4ος ποδηλατικός δρόμος ειρήνης 2013 στην Ηλεία και στην διαδρομή από τον Πύργο όπου δόθηκε η εκκίνηση λίγο μετά τις 10:00 το πρωί, με προορισμό την Ανδρίτσαινα, δια μέσω του ναού του Επικούρειου Απόλλωνα.

Ο αγώνας ξεκίνησε με καλές καιρικές συνθήκες αφού δεν είχε πολλή ζέστη ή έντονη ηλιοφάνεια ώστε να δυσκολεύει το έργο των συμμετεχόντων (αθλητών και μη) και είχε αρκετά καλή συμμετοχή τόσο σε αριθμό συμμετεχόντων όσο και σε ποιότητα αθλητών αφού φέτος είχαμε και την συμμετοχή επαγγελματικών ομάδων του επιπέδου της Sp Tableware και όχι μόνο. Ο έντονος αέρας μόνο ήταν το εμπόδιο αλλά με καλή διάθεση και υπομονή όλα γίνονται.

Έτσι ξεκίνησα και εγώ τη φετινή μου συμμετοχή στον αγώνα με αρχικό μου στόχο να φτάσω (αν μπορούσα και είχα δυνάμεις) μέχρι το Θολό, όπου από την εθνική οδό Πύργου – Κυπαρισσίας στρίβουμε στην ουσία για τον Επικούρειο Απόλλωνα και την Ανδρίτσαινα.

Κατά τον χρόνο πριν την εκκίνηση, συμφωνήσαμε και με έναν άλλο συν-ποδηλάτη τον Πολυχρόνη, να κάνουμε μια ομάδα οι δυο μας και να κρατήσουμε ένα δικό μας ρυθμό, ώστε να μπορέσουμε να φτάσουμε μέχρι εκεί, όπου θα έρχονταν το αυτοκίνητο υποστήριξης (η γυναίκα μου δηλαδή) να μας μαζέψει και να γυρίσουμε πίσω. Λίγο μετά την πρώτη ανηφόρα στη Βαρβάσαινα και αφού η ανάσα μας είχε επανέλθει κάπως στα φυσιολογικά της (απροπόνητος γαρ), ενωθήκαμε και με έτερο ποδηλάτη ονόματι Νίκο, ο οποίος φαινόταν να κατέχει λίγο παραπάνω από ότι εμείς το θέμα του να ποδηλατούν πάνω από δύο άτομα παρέα, οπότε οι τρεις μας πλέον ξεκινήσαμε ως ομάδα.

Ο στόχος πλέον ήταν να φτάσουμε μέχρι όπου μπορέσουμε και όσο αντέξουν τα πόδια μας. Λίγο μετά συναντήσαμε δύο ακόμα ποδηλάτες που είχαν μείνει πίσω από το υπόλοιπο γκρουπ και ο ένας ο Γιώργος ενώθηκε και αυτός με την παρέα μας. Ο Γιώργος είναι από την Νέα Φιγαλεία, ένα χωριό λίγο παραπάνω από το Θολό και μας είπε πως έχει σκοπό να φτάσει ως εκεί και εκεί να τερματίσει, οπότε αρχίσαμε και εμείς οι υπόλοιποι (εφόσον έχουμε τις αντοχές) να εξετάζουμε το ενδεχόμενο να τον ακολουθήσουμε μέχρι το χωριό του.

Βέβαια, ο ρυθμός μας απείχε πολύ από τον ρυθμό των υπολοίπων αγωνιζομένων και υπήρξαν και οι απαραίτητες για εμάς στάσεις προκειμένου να αντέξουμε τόσο την πολύωρη παραμονή μας πάνω στο ποδήλατο, όσο και την απόσταση αυτή.

Παρόλα αυτά, μετά από 3 ώρες και 53 λεπτά καθαρό χρόνο ποδηλασίας (σύμφωνα με την εφαρμογή RunKeeper που έτρεχε στο κινητό μου) φτάσαμε στον προορισμό μας ήτοι στην Νέα Φιγαλεία.

Πέρα από την επίτευξη του αρχικού μου στόχου και με το παραπάνω μάλιστα θα έλεγα (αφού από τα 60 κάτι χιλιόμετρα που είχα υπολογίσει αρχικά να κάνω, κάναμε τελικά λίγο πάνω από τα 80), η συμμετοχή μου πήγε πάρα πολύ καλά, αφού ο ρυθμός αυτός μας έδωσε την δυνατότητα να φτάσουμε εκεί και σε καλή κατάσταση αλλά το σημαντικότερο από όλα, να κάνουμε μια διαδρομή με ασφάλεια, χωρίς απρόοπτα, χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα (αν εξαιρέσουμε το κοκκίνισμα σε χέρια και πόδια από τον ήλιο), να κάνω καινούριες γνωριμίες, να απολαύσω τη διαδρομή και τη βόλτα (ελπίζω και οι υπόλοιποι συν-ποδηλάτες να το απόλαυσαν το ίδιο) και να γυρίσουμε πάλι όλοι σπίτια μας σώοι και αβλαβείς.

Άλλη μια συμμετοχή λοιπόν έλαβε τέλος, έστω και αν δεν κατάφερα φέτος να τερματίσω, ελπίζω του χρόνου να είμαι γερός, να μπορέσω να ξανασυμμετάσχω και γιατί όχι, αν έχω κάνει και μια πιο κατάλληλη προετοιμασία να καταφέρω να φτάσω και στο τέρμα!

Μια επισκόπηση των δεδομένων της διαδρομής όπως καταγράφηκαν από το κινητό μου φαίνονται στον παρακάτω σύνδεσμο.

Ποδηλατική διαδρομή

Συμπληρώνω με φωτογραφίες από τη διαδρομή (αρχής και τέλους δηλαδή):

Εδώ είναι που ξεκινάνε όλα :