3ος ECO Ποδηλατικός γύρος Ζαχάρως

Η αφορμή ήταν αυτή.

 

Η παρέα της προηγούμενης βόλτας, έψαχνε αφορμή για να ξαναποδηλατήσει μαζί, οπότε έγιναν οι απαιτούμενες συνεννοήσεις.

Έτσι λοιπόν την Κυριακή 16-06-2013, ξαναβρεθήκαμε στην Ζαχάρω, προκειμένου να συμμετάσχουμε και εμείς στον 3^ο ποδηλατικό γύρο Ζαχάρως (αν και από την παρέα απουσίαζε ο Πολυχρόνης).

Η ατμόσφαιρα ήταν άκρως γιορτινή (όπως ταιριάζει άλλωστε σε μια τέτοια εκδήλωση – γιορτή για το ποδήλατο και τον αθλητισμό γενικότερα θα έλεγα) και η πλατεία της Ζαχάρως είχε κατακλυστεί από ποδηλάτες κάθε ηλικίας και επιπέδου. Αυτό συνέτεινε στο να αυξηθεί και ο ενθουσιασμός του κόσμου που αφενός μεν είχε έρθει με σκοπό να συμμετάσχει (ή να δει κάποιον δικό του να συμμετέχει) και αφετέρου δε στο να συγκεντρώνεται ακόμα περισσότερος κόσμος που απλά ήθελε να παρακολουθήσει την εκδήλωση.

 Οι παρουσίες από το ασθενές φύλλο δεν έλειπαν και αυτή τη φόρα από την εκδήλωση, αφού άλλωστε υπήρχε και αγώνας γυναικών οι οποίες ολοκλήρωναν έναν γύρο της διαδρομής. 

Επίσης κορυφαίοι αθλητές (με κορυφαίο εξοπλισμό!) τίμησαν με την παρουσία τους –έστω και εκτός συναγωνισμού- την εκδήλωση αυτή. 

Συμμετοχές βέβαια υπήρξαν όχι μόνο από τον νομό Ηλείας αλλά από σχεδόν όλους τους όμορους νομούς, αυξάνοντας έτσι το ενδιαφέρον των αθλητών που συμμετείχαν αλλά και τον ανταγωνισμό. 

Όλα λοιπόν ήταν έτοιμα και μαζί με αυτά και εμείς μαζί, αφού είχαμε πάει να δηλώσουμε τη συμμετοχή μας και να παραλάβουμε το νούμερό μας (ε, εντάξει ο Γιώργος άργησε γι’ αυτό λίγο, αλλά τελικά ήταν εγκαίρως στην γραμμή εκκίνησης) και έτσι ξεκινήσαμε για τον αγώνα. 

Οι προπονημένοι και οι αθλητές έφυγαν εύκολα μπροστά και εμείς αγκομαχούσαμε πίσω για να μπορέσουμε να κρατήσουμε μια στοιχειώδη επαφή με το γκρουπ των πρώτων, αλλά αυτό δεν είναι και εύκολο όταν δεν έχεις την απαιτούμενη φυσική κατάσταση και την ανάλογη προπόνηση. 

Από την τριάδα, ο Γιώργος αποδείχτηκε ο δυνατότερος όλων, αφού φάνηκε πως θα μπορούσε πολύ πιο εύκολα από εμάς να ακολουθήσει τους πρωτοπόρους, αλλά παρόλα αυτά μέχρι τις πρώτες ανηφόρες παραμέναμε μαζί. 

Εκεί ένεκα και της έντονης προσπάθειας που είχαμε καταβάλει για να ακολουθήσουμε, εγώ αναγκάστηκα να σταματήσω λίγο, αφού οι ανάσες μου πια δεν με βοηθούσαν να συνεχίσω να ανεβαίνω τις ανηφόρες, όντας πάνω στο ποδήλατο. Παρηγορήθηκα λίγο βέβαια από το γεγονός ότι αρκετοί ακόμα συνποδηλάτες αναγκάστηκαν να κατέβουν από τα ποδήλατά τους για να ανέβουν τις ανηφόρες αυτές και ανάμεσα σε αυτούς και ποδηλάτες με φανέλες ομάδων. 

Με αρκετό κόπο λοιπόν φτάσαμε στο χωριό Ξηροχώρι και από εκεί και έπειτα μας περίμενε μια ωραιότατη κατηφόρα («ψύξεως» όπως την λέει ο άλλος καλός μου φίλος Γιώργος), για να μας οδηγήσει στην αρχή της διαδρομής και να ξεκινήσουμε και πάλι για άλλον ένα κύκλο με τον οποίο θα ολοκληρώνονταν και ο αγώνας. 

Βέβαια η κατηφόρα αυτή, εκτός από μια καλή ευκαιρία για ανανέωση δυνάμεων, αποδείχτηκε και λίγο «παγίδα» για κάποιους –μεταξύ αυτών ήμουν και εγώ–  αφού είχε αρκετά εγκάρσια «σπασίματα» στο οδόστρωμα και άλλες φθορές, με αποτέλεσμα και λόγω και της ταχύτητας να φτάσουμε στο τέλος της με ένα σκασμένο λάστιχο. 

Άλλη καθυστέρηση εκεί (όχι ότι αυτό μας εμπόδισε να διεκδικήσουμε την πρωτιά βέβαια), μαζί με εμένα καθυστερούσε και ο Νίκος –τον Γιώργο τον είχαμε χάσει προ πολλού από τα μάτια μας, αφού μάλλον οι ανηφόρες αποδείχτηκαν παιχνιδάκι για αυτόν-, αλλά η τεχνική υποστήριξη κατέφθασε άμεσα και μας βοήθησε και με το παραπάνω ώστε να αποκαταστήσουμε την «βλάβη» και να συνεχίσουμε τον αγώνα. 

Ο δεύτερος κύκλος έγινε σε πιο χαλαρό τέμπο, και αυτό μας βοήθησε ώστε να ανέβουμε πλέον τις ανηφόρες χωρίς να χρειαστεί στάση και χωρίς να χρειαστεί να κατέβω καθόλου από το ποδήλατο. Σημαντικότατη ήταν και η βοήθεια (νερά, αναψυκτικά) από εθελοντές καθ’ όλο το μήκος της διαδρομής αλλά και η ψυχολογική τους υποστήριξη με φωνές και χειροκροτήματα από όπου περνούσαμε. 

Χωρίς απρόοπτα αυτή τη φορά, περάσαμε για άλλη μια φορά από το κέντρο της Ζαχάρως και κατευθυνθήκαμε προς την παραλία όπου μετά από έναν μικρό κύκλο θα τερματίζαμε στην πλατεία της Ζαχάρως. 

Στον τερματισμό μας περίμενε μια μικρή τσαντούλα που εκτός από τα απαραίτητα για την τόνωση (μπανάνα, φρούτο, μηλόπιτα) είχε και ένα αναμνηστικό μπλουζάκι με την στάμπα της εκδήλωσης αλλά και ένα αναμνηστικό «δίπλωμα» συμμετοχής. 

Μετά τον τερματισμό, καθίσαμε λίγο ακόμα στην πλατεία να απολαύσουμε και εμείς την γιορτή, να δούμε τις απονομές των μεταλλίων, να βγάλουμε φυσικά τις καθιερωμένες πλέον φωτογραφίες και σιγά-σιγά να φορτώσουμε τα ποδήλατά μας και να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής.     

Βέβαια θα πρέπει εδώ να πω πως αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στους διοργανωτές της εκδήλωσης αυτής, αφού η υποστήριξη σε όλο το μήκος του αγώνα υπήρξε υποδειγματική, η προσφορά σε νερά και αναψυκτικά δεν σταμάτησε καθ’ όλο το μήκος της διαδρομής και μέχρι να περάσει και ο τελευταίος ποδηλάτης, σε κάθε σημείο στροφής (και όχι μόνο) υπήρχαν άνθρωποι για να σε κατευθύνουν σωστά στο που θα στρίψεις, η τεχνική υποστήριξη υπήρξε άμεση και με ουσιαστική βοήθεια (τουλάχιστον εγώ που την χρειάστηκα οι άνθρωποι με βοήθησαν και πάρα πολύ γρήγορα και αποτελεσματικά) και η καλή εικόνα συνεχίστηκε και μετά το τέλος του αγώνα με το προσφερόμενο δώρο. 

Ακόμα και αν έγιναν και κάποια λάθη, σίγουρα δεν μπορούν με τίποτα να χαλάσουν την τόσο καλή εικόνα της οργάνωσης (και ειδικά όταν αυτή αφορούσε τόσα πολλά άτομα που εμπλέκονταν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και έπρεπε όλοι αυτοί να συντονιστούν αποτελεσματικά για να βγει ένα άψογο κατ’ εμέ αποτέλεσμα) και μάλλον είναι αναμενόμενα, αλλά δίνουν και το έναυσμα για μεγαλύτερη προσπάθεια και για ακόμα καλύτερη διοργάνωση του επόμενου αγώνα.

Πραγματικά ένα μεγάλο μπράβο στους διοργανωτές και στους εθελοντές που με την μεγάλη τους προσπάθεια, έδωσαν προς τα έξω, στον κόσμο που συμμετείχε, αυτή την φανταστική εικόνα για τον αγώνα και για την πόλη και την περιοχή γενικότερα. 

Η παρέα κάπως έτσι αποχωρίστηκε και έδωσε ραντεβού για τον επόμενο αγώνα ή την επόμενη ποδηλατική βόλτα.

Πάντα με υγεία και πάντα όρθιοι στα ποδήλατα παιδιά!  

Συμπληρώνω εδώ κάποια λινκ ακόμα με φωτογραφίες από τον γύρο αυτόν. 
Υπάρχουν πάρα πολλές φωτογραφίες εκεί. 
Τα δυο τελευταία αφορούν σελίδες στο Facebook για όποιον έχει λογαριασμό και σε αυτό το περίφημο "κοινωνικό" δίκτυο.
https://www.dropbox.com/sh/i7vw7jed7ejm202/J9h02OQEoN (φωτογραφίες του αγώνα)

https://www.facebook.com/groups/179732835418678/ (η σελίδα των ποδηλατών Ζαχάρως)

https://www.facebook.com/groups/274093166013529/ (και μια ωραία σελίδα με πληροφορίες για το χωριό του φίλου και συνποδηλάτη Γιώργου)