Επάνοδος...

Έχω πολύ καιρό να δημοσιεύσω κάτι και όχι επειδή δεν έχω κάτι να γράψω, ίσα ίσα αν ήθελα θα μπορούσα να μην κάνω τίποτα άλλο.

Όμως συμβαίνουν τόσα πολλά πλέον στη χώρα μας που μας ξεπερνάνε...  θα πρέπει να καθόμαστε και να γράφουμε όλη την ώρα και πάλι δεν τους προλαβαίνουμε!

Τι να πρωτοπούμε για όλο αυτό το διάστημα?
Για την ανεργία ? για την υγεία ? για το πρωτογενές πλεόνασμα? για την έξοδο στις αγορές ?
Για τις σιδερόφρακτες παρελάσεις ? Για τις επερχόμενες εκλογές ? για τα έργα και τις ημέρες του "πρωτοπαλίκαρου" Μπαλτάκου?

Για τις αυτοκτονίες ? Για την ανύπαρκτη νοσηλεία? Για τους μισθούς της ΝΕΡΙΤ που βγαίνουν στη φόρα, ενώ υποτίθεται την εκλεισαν για να αποφύγουν τις σπατάλες?

Για τις περίφημες "δόσεις" που με τόσο κόπο προετοιμάζουν κάθε φορά και τις οποίες αν δεν τις πάρουμε θα έλθει το τέλος του κόσμου, ενώ στην πραγματικότητα είναι απλά τοκοχρεωλύσια παλαιοτέρων δανείων και υποθήκες μελλοντικών?

Για τον Σαμαρά που με το που βγήκαν στη φόρα τα καμώματα του κολλητού του, τα πουλημένα μέσα μαζικής προπαγάνδας έσπευσαν να διατυμπανίζουν σε όλους τους τόνους και με όλους τους τρόπους πως δεν ήξερε τίποτα και πως ήταν αμέτοχος σε όλα αυτά?

Για την χειραγωγημένη δικαιοσύνη που όπως αποκαλύπτεται δέχεται εντολές από τους κυβερνώντες και πράττει κατά το πως της βαράνε?

Τελικά όντως το μεγαλύτερο πρόβλημα στη χώρα είναι το έλλειμα δικαιοσύνης. Αν λειτουργούσε η δικαιοσύνη όπως έπρεπε, όλα θα ήταν διαφορετικά σε αυτή τη χώρα, χωρίς δικαιοσύνη όμως και χωρίς ανεξάρτητη δικαστική εξουσία, δεν έχουμε καμμία ελπίδα...