Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2012

Ελαιομάζωμα...



Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος τέτοια εποχή, η ελληνική ύπαιθρος (τουλάχιστον εδώ στην περιοχή μου) αντηχεί από τα – ολοένα και αυξανόμενα – μηχανήματα συλλογής ελαιοκάρπου, που με τον τραχύ ήχο τους, γεμίζουν την ατμόσφαιρα που συνήθως κατακλύζεται από ήχους πουλιών.

Έτσι και εμείς, νέοι γέροι, άνδρες και γυναίκες, όλοι ετούτη την εποχή, τασσόμαστε στον κοινό «αγώνα» που θα διαρκέσει για αρκετό καιρό ακόμα – σχεδόν μέχρι τον πρώτο μήνα της άνοιξης – για να μαζέψουμε τον «ευλογημένο καρπό» της ελιάς και να παράγουμε έτσι το εξαιρετικό ελαιόλαδο για το οποίο άλλωστε φημίζεται η περιοχή μας.

Αν και ο καιρός έχει αλλάξει αρκετά από τον καιρό που ήμουν παιδάκι και ακολουθούσα και εγώ την υπόλοιπη οικογένεια στο χωράφι για να μαζέψουμε ελιές, αν και τώρα είναι ήδη μέσα Νοέμβρη και οι βροχές παρόλα αυτά είναι ελάχιστες, αν και η θερμοκρασία εξακολουθεί να είναι σε υψηλά για την εποχή επίπεδα και ο ήλιος σε καίει ακόμα και τώρα, οι ελιές μας εξακολουθούν να μας δίνουν τον υπέροχο καρπό τους από τον οποίο – μετά από την κατάλληλη επεξεργασία στο λιοτρίβι – θα πάρουμε αυτό το υπέροχο πράσινο λάδι.

Η κούραση είναι αρκετή βέβαια, άλλωστε χωρίς κόπο δεν γίνεται τίποτα, αλλά η αποζημίωση είναι μεγάλη, όταν στο παλιό «κατώι» για όσους το έχουν ακόμα, ή στο υπόγειο για εμάς, αφήνεις το μάτι σου να περιπλανηθεί στα γεμάτα φρέσκο λάδι δοχεία και ανοίγοντας ένα να σου έρχεται η μυρωδιά του φρέσκου λαδιού στη μύτη και να σου φέρνει αναμνήσεις από τα παιδικά σου χρόνια, από τις φέτες του καψαλιστού στο τζάκι ψωμιού με το φρέσκο λάδι και τη ζάχαρη, ή από τους πρώτους λουκουμάδες ή τις τηγανίτες που οι μαμάδες συνήθιζαν να μας φτιάχνουν με το πρώτο λάδι της χρονιάς.

Καλή λαδιά λοιπόν και εις άλλα με υγεία!!!








Τελευταία ενημέρωση σήμερα 10-01-2013:
Είναι η μοναδική χρονιά φέτος από όσο θυμάμαι τον ευατό μου, που έχουν περάσει και τα Φώτα και εμείς δεν έχουμε ακόμα τελειώσει το μάζεμα της ελιάς.
Βέβαια η αλήθεια είναι πως η συλλογή ελιάς απαιτεί "χέρια" όπως έλεγαν και οι παλαιότεροι, δηλαδή την συνδρομή όσων περισσότερων εργατών γίνεται, εμείς από την άλλη μαζεύοντας τες με την συμμετοχή μόνο των μελών της οικογενείας, τα εργατικά χέρια περιορίζονται σημαντικά, οπότε και ο χρόνος συλλογής παρατείνεται αντίστοιχα.
Και βέβαια για όποιον ενδιαφέρεται, υπάρχει επαρκής ποσότητα και για πώληση.

Χρόνια πολλά λοιπόν και καλή χρονιά και με το καλό να τελειώσουμε με τις ελιές.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Σήμερα Κυριακή 02 του Δεκέμβρη η βροχούλα έχει διακόψει σε πολλούς τόπους το μάζεμα της ελιάς. Φίλε μου, πολύ όμορφη η ανάρτησή σου μαζί με τις φωτογραφίες. Ελπίζω να δω και άλλα στιγμιότυπα και να διαβάσω και άλλες ιστορίες μέχρι να γεμίσουν και να σφραγίσουν οι λίμπες.