Περί της υπάρξεως ο λόγος...

Αλήθεια γιατί ζούμε? 

Εγώ γιατί ζω?

Εντάξει η απλή απάντηση είναι γιατί δημιουργήθηκα από δυο κύτταρα και έπειτα γεννήθηκα και ήρθα σε αυτόν τον κόσμο από την μητέρα μου και επίσης γιατί από κάποια διαβολική σύμπτωση έχω επιβιώσει μέχρι τώρα (όπως άλλωστε και εκατομμύρια άλλοι στην ηλικία μου), ενώ αντίθετα άλλοι πολλοί ακόμα που ξεκίνησαν σαν εμένα, δεν τα έχουν καταφέρει. 

Ζω λοιπόν χάρη σε μια σειρά ευνοϊκών συμπτώσεων (ή μάλλον επιβιώνω χάρη σε αυτές), αλλά το ερώτημα παραμένει:

ΓΙΑΤΙ ΖΩ? 

Ποιος είναι ο σκοπός πίσω από την επιβίωσή μου? Υπάρχει άραγε τέτοιος? Υπάρχει άραγε κάποια φυσική ανάγκη (ή άλλου τύπου) μέσα στη συνέχεια του σύμπαντος που κάνει απαραίτητη την επιβίωσή μου ή απλά είναι και αυτό ένα ακόμα τυχαίο γεγονός? Ζω γιατί υπάρχει ανάγκη να ζήσω, γιατί η ύπαρξη και η επιβίωσή μου εξυπηρετεί ένα σκοπό ή μήπως ζω γιατί απλά δεν έχει τύχει να πεθάνω? Τι προσφέρω με την ζωή μου στους άλλους και στον κόσμο (σύμπαν)? Μια ζωή που σπαταλιέται στο δίπτυχο σπίτι – δουλειά, δουλειά – σπίτι, προσφέρει άραγε κάτι ουσιαστικό ? 

Υπάρχω γιατί έχει νόημα να υπάρχω ή απλά από τύχη? 

Και αν έχει νόημα η ύπαρξή μας, έχει νόημα η ύπαρξη όλων μας? Κάθε ενός μεμονωμένου ανθρώπου που γεννιέται πάνω σε αυτόν τον πλανήτη? Και από την άλλη τι γίνεται με τον θάνατο τόσων ανθρώπων κάθε μέρα? Ο θάνατος τόσων ανθρώπων νέων, τόσων παιδιών και όχι μόνο πως δικαιολογείται άραγε? Έχουν και αυτοί οι θάνατοι νόημα και σκοπό? Όλα βασίζονται σε ένα ουράνιο – κοσμικό – θεϊκό σχέδιο ή είναι από την άλλη μια σειρά τυχαίων γεγονότων? 

Η ζωή και ο θάνατός μας εξυπηρετούν τελικά κάτι ή έχουν τόση σημασία για το σύμπαν όση έχει και για εμάς μια τρίχα από τα μαλλιά μας, αν δηλαδή θα μείνει στο κεφάλι μας ή όχι ή αν ένα κύτταρό μας θα παραμείνει στην επιφάνεια της επιδερμίδας μας ή θα αποκολληθεί και θα πέσει?  Μια τρίχα στο κεφάλι μας δεν κάνει διαφορά αν θα μας μείνει ή αν θα μας πέσει ακόμα και αν το σύνολό τους είναι ας πούμε 15 τρίχες όλες και όλες. Προφανώς αυτό αλλάζει αν αντί για μια τρίχα χάσουμε έναν σημαντικό αριθμό ας πούμε π.χ. τις μισές τρίχες. Αλλά όταν μιλάμε για τη μία? Ποια είναι η σημασία της ? Τι ρόλο παίζει και τι σημασία έχει μια μεμονωμένη τρίχα ? Ή μήπως το ότι το σύνολο δεν είναι παρά μια συγκέντρωση μεμονωμένων τριχών κάνει και την μια ξεχωριστή? Γιατί και το σύνολο τι είναι? Η ομαδοποίηση, η συνένωση των ατόμων είναι. Μήπως όμως η σημαντικότητα του συνόλου υπερισχύει τελικά της ασημαντότητας της μονάδας ? 

Και από την άλλη το ότι η μονάδα έχει ισχύ μόνο μέσα στο σύνολο, τι αξία δίνει στην ίδια τη μονάδα? Από όλα τα παραπάνω τείνω στην λογική της τυχαιότητας. Δεν μπορώ να σκεφτώ ένα λογικό επιχείρημα που να στηρίζει την άποψη πως όλα γίνονται βάσει σχεδίου, πιο λογικό μου φαίνεται πως όλα συμβαίνουν γιατί τυχαίνει να συμβούν. Εξάλλου και στη ζωή μας αν το καλοσκεφτούμε, όσο και αν μας φαίνεται παράδοξο, όλα θέμα τυχαίων επιλογών είναι, όσο και αν νομίζουμε πως έχουμε έλεγχο πάνω στο τι συμβαίνει.