Τα όσκαρ ηθοποιίας

Τα όσκαρ ηθοποιίας δεν θα έπρεπε να δίνονται στην Αμερική.
Οι μεγαλύτεροι ηθοποιοί, τα καλύτερα σενάρια, η ωραιότερη
πλοκή, τα πιο ζωντανά σκηνικά και οι περισσότεροι κομπάρσοι, όλα αυτά δεν
χρειάζεται να πάει κανείς ούτε στις Κάννες ούτε στο Λος Άντζελες για να τα δει,
όλα αυτά τα βλέπει κανείς εδώ στην χώρα μας.
Δεν υπάρχουν πουθενά αλλού αυτά, ούτε στις πιο ευφάνταστες
ταινίες του κινηματογράφου.
Οι έλληνες πολιτικοί έχουν ανεβάσει την ηθοποιία σε άλλα
επίπεδα. Στη χώρα που γεννήθηκε τόσο η κωμωδία όσο και η τραγωδία και τα δύο
αυτά είδη ανθούν σήμερα και όχι μόνο ανθούν αλλά μεσουρανούν θα έλεγα.
Ρίξτε μια ματιά γύρω σας, αν αυτό που μας παίζουν δεν είναι
φαρσοκωμωδία τι είναι τότε?
Αλίμονο όμως, μην περιμένουμε αίσιο και ευτυχές τέλος από αυτούς.
Αν δεν υπάρξει ένας από μηχανής θεός να σώσει την κατάσταση,
το τέλος μας θα είναι τραγικό, αντάξιο των ηρώων των αρχαίων μας τραγωδών.
Αν και τότε η κάθαρση σήμαινε τέλος και το τέλος σήμαινε
κάθαρση, λέτε τελικά να γίνει και σήμερα το ίδιο, ή θα θυσιαστούμε ως άλλα
πρόβατα στη σφαγή προς τέρψη και αγαλλίαση των θεατών του θεάτρου αυτού του
παραλόγου?